Daraxt tagiga borib, qo‘limni ko‘tardim. U qo‘zg‘oldiyu, na e'tiroz birdirishini na yordamimni qabul qilishni bilmay taraddudlanib qoldi. Meni yana hayol olibqochdi.

Poytaxt manzarasi, havosi boshqacha bo‘larkan. Birmuncha ochiq kiyinib, yoqtirishga urungan qizlar qiyofasi, yoqishga urungan ayollar ifori. Istaysanmi yo‘qmi yevro taqliq jamiyat, hayoni sidirib qalbingni zirhlab olarkan. Birinchi muhabbatning pokiza, beguborligini toptab, Ozodadan keyin ko‘ngilda bir necha muhabbat mehmon bo‘ldi. Birini ko‘ngli, seni teginishinga moyil bo‘lib o‘ynashishni hush ko‘rsa, boshqasi ochig‘ligiga dalil keltrib to‘shagida o‘zgacha olan lazzatini tuhfa qildi. Shu... Shu, o‘zim bilmamagan holda, beg‘ubor yigit qalbini, ayollarga bo‘lgan ishonchni lazzat botqoqlarida loyga bulg‘ab qo‘yibman.

Nafsim, qalbimni asir qila boshadi bir lahzaga muhabbatga taslim bo‘lib, yuqoridan qarab turgan go‘zalga, pasda turib g‘olibona hirs bilab razm soldim. Kichik jussali, hipcha bel, qora sochlari uzun, yuzlaridan bolalik nuqsi ketmagan yoqimtoy. Barmoqchasidagi uzugi, quloqchasidagi sirg‘alari, boshiga o‘rab olgan to‘rt enligina shoyi rumoli, egnidagi mayda gulli shitanpil ko‘ylak lozimi. Ajib yosh kelinchak latofati, qiyg‘oz namoyan unda...

Jimgina termulib asta qo‘limdan tutdi. Bir qo‘limni qo‘ltigi orasiga qo‘ydimu ilkis o‘zimga tortdim. U "voy'' deya shoshib bo‘ynimga yopishdi. Epchillik bilan avval sonidan, asta sirg‘antrib belidan quchdim. Qo‘llari bo‘ynimda, ko‘kragi ko‘ksimga yopishgan. Oyog‘ini yerga teqazmay bir muddat ushlagancha yuziga termuldim. Yuzi lov-lov qizargan, ko‘zlarida ajib sarosima, lablari jilmayishga moyil holatda pichirlaydi:
- Tushuring...
- Yo‘q...

"Yo‘q'' degan bo‘lsamda, lekin uni asta pastga tushirdim. Qo‘llarimiz bo‘shashdi, biroq u o‘zini nari olmagach, irodam qattiqlashdi. Allaqachon paslay boshlagan qo‘llarim asta, siypalanib yelkalarga so‘ng nozik bo‘yinchalarga ko‘tarildi. Bir on erkalab, sochlarini o‘ynadim, yanoqlarini siladim. Ana shunda ko‘zlarida yongan ehtiros meni qalbimda allaqachon boshlagan isyonga rag‘bat bag‘ishladi. Biroz egilib labiga lab bosdim, yanoqlaridan, bo‘ynidan qayta-qayta ehtros bilan o‘pdim. Ayol iforidan qonib-qoni hidladim.

- Qo‘ying...

Etirozi qarshiliksiz tilidan uchsada. Salgini tortib qo‘yishimga moyil o‘laroq, quchogimga kirib cho‘kkaladi. Ruj poyalar bizning tanalarimizni yutib yubordi. Sho‘rtigimdan bo‘rtib qolgan davogar azoga, ko‘ndalang o‘tqazib olib labim bilan lablarni, qo‘llarin bilan nozik azolarni erkalab o‘ynataverdim.

O‘sha o‘ynashishni hush ko‘rguvchi muhabbatim aytgandi;"jonim bilsez, jonvorlarday tappa bosib to‘g‘ri aloqa qilgandan ko‘ra, biroz ehtrosli o‘ynashib, ming chandon ko‘proq ayolligimni his etib lazzat olaman!''

Yosh bo‘lsada, shum edi balo edi. Aytganlari chin ekan ko‘rdim mana quchog‘imda qanday masrur, ko‘zlarini yumgancha ehtroslar og‘ushida to‘lg‘onmoqda...

''Ovoz... O‘sha ovoz... Lanati telefon ovozi!''

Bizdan ikki quloch nardia, patala o‘sgan ajriqlar orasida yotgan telifondan musiqa yangrardi. Ikkimiz ham hushyor tortdik. Yuqoridaligida telefonini lippasiga qistrib olgani yodiga tushdimi, u be'ihtiyot bir qo‘li bilan qorin qismini siypalardi. So‘ng emaklab, uzaldiyu telifonni oldi. Bir telefonga bir atrofga qarab, qulog‘iga tutdi:

- "Alooo!... Hmmm... Zz-z-ahrooo!!!"

Qorachiqlar menga qadalgan, bir qo‘li bilan ajriqni asta-asta yuladi. Hayjonini bosishga zo‘r berib urunayotgani nafasini tiyishidan malum, ammo hamon ko‘kraklari ko‘tarib tushadi. Cho‘zib-cho‘zib javob qaytaradi:

- ''Ha... Ha... Ha... Mayli... Ha... Hoop...''

Dugonasi edi bildim, biroq nima haqida gaplashdi tushunmadim. Balki bu hayajonda o‘zi ham anglamay, shunchaki refleks orqali javob qaytargandur.
Ayni dam bu haqida o‘ylashga hohishim yo‘q, meni boshlab qo‘ygan ishimizning davom etish-etmasligi ko‘proq qiziqtrardi. Be'mavrud bo‘lgan qo‘ng‘iroq, ehtrosini sovutib qo‘ymadimikin degan havotirda unga qattiq termular va hayolan quchog‘imga kelishini buyurardim. U tizzalab o‘tirib olgan, bir qo‘lida oyog‘idan tushib qolgan shippagini gulini o‘ynaydi, bir qo‘li yerga qo‘ygan telifon g‘ilofini trnaydi. Shu kuyi menga termulgancha o‘tirib qo‘li.Ajab ayni hayolimni o‘qiyotgandek, so‘zsiz bosh chayqab "Yo‘q!'' ishorasini qiladi.

''Yo‘q... Yo‘q!"

Bora-bora bu e'tirozi harakatiga ko‘chdi. Avval u-yog‘-bu yog‘ini tartibga soldi, so‘ng shippaklarini oyog‘iga ilda va nihoyat o‘rnidan turdi.

- Shoshma... - tezgina uzalib qo‘lidan tutdim, - Arosatda qoldrib ketma!

Zo‘rlik ishlatish, qo‘pollik qilishdan o‘zimni tiydim. Shunchaki ko‘nsa quchay, ko‘nmasa ketaversin degan hayolda edim. Ammo ich-ichimdan uni hohlab iltijoli boqib poyida bir tizamga tayanib o‘tiraverdim. Ayni lahzada tutib olgan barmoqlariga asta lab teqqazib, kaftini yuzinga bosdim. Sal o‘sib qolgan soqolim kaftini qitiqladimi yo ko‘nglida boshqa ishtiyoq uyg‘ondimi harqalay lablari yoyilib jilmaydi. Erkalagisi keldi chog‘i, avval yuzimni siladi, so‘ng, o‘sgan qain sochlarim orasiga barmoqlarini suqdi. Doyimiy parvarishim sabab, uydagilarni ''olifta'' degan malomatiga duchor qilaydigan sochlarimni mayinligi qo‘llariga yoqdi chog‘i, biroz o‘ynoqladi. Barmoqlar asta sirg‘alib bo‘ynimga ilindi. Hech kutmagan bir holatda engashdiyu, tajribasiz bir alfozda labimdan o‘pdi...

Yana u quchog‘imda. Endi dadilligim yanada oshdi, birmuncha chuqurlashib ketdim. Quchoqlab ko‘ylagi orqasidagi zamogini pastga surdim. Istamay ko‘ksimdan itargan bo‘lsada, baribir yelkalarini yalang‘ochlashimga to‘sqinlik qilmadi. Ko‘ylagining yuqori qismi sirg‘alib, ko‘ksidan pastga tushdi. Bejirim bezakli, qaymoqrang ko‘krakbad ilgagidan bo‘shalib, piyoladek kattalikdagi nafis siynalarni namoyish qildi. Yutoqib-yutoqib u siynadan, bu siynadan o‘pdim. Go‘zallik qarshisa yana ojiz qoldim, aqlimni yo‘qotdim ortiq o‘ynashishga toqatim yo‘q.

- Yot...

Yelkasidan sal turtib qo‘yishim kifoya qildi. Tagimizda toptalib, bizga to‘shak vazifasini bajarayotgan ro‘j poyalari usiga yotdi. Etagini biroz yuqori ko‘tardimu, lozimini tortdim. Albatta tovonlariga tralib, biroz buksasini ko‘tarib marmardek, oppoq sonlarini yang‘ochlashimga o‘ziham ko‘mak berdi.
Pastki kiyimlarimni, tepinina-tepina tezlikda tizamdan pastroqqa tushurib qo‘ygach, ko‘krakbandi bilan bir hil tusdagi, nafis bezakli tursukchani biroz chetga surib, og‘irligimni asta ustiga tashladim. Ko‘kraklarni lablarim bilan erkalab-erkalab bir zarba, ikki zarba yo‘lladim...

Men ilk yaqinlik qilgan ayol buzulgan, keyingi birga bo‘lgalarim ham faxsh olami vakillari edi. Shundan ongimga joylashib qolgan shekili zarbalarim to‘sqinliksiz kirib ketishi!

Har ikki hamlam qarshilikka duch kelgach, boshimni ko‘tarib qaradim. Hayhot! Yoshimizdagi, gavdamizdagi sezilarli farq azolarimizda ham aksini topgan edi. Tuklardan tozalangan, ammo biroz nish urib qolgan teri, oppoqqina, bejirim lablari pushtiga moyil rang olibgandi. Ayol azosining shunchalik nafosatli ko‘rinishi, menda hayrat uyg‘otdi. Yanada ehtros bilan